गझलेची बाराखडी सुरेश भटांनी १९८३ ला प्रसिद्ध झालेल्या ‘एल्गार’ मध्ये प्रकाशित केली.त्यालाही चोवीस वर्षे झाली.बाराखडीच्या ह्या गझलतंत्राची विश्लेषणात्मक आणि वस्तुनिष्ठ चिकित्सा २००४ साली डॉ.श्रीकृष्ण राऊत यांनी केली. निमित्त होते ७-८ फेब्रुवारी २००४ ला अमरावती येथे भरलेल्या अ.भा. मराठी गझल संमेलनाचे. ‘मराठी गझल : तंत्रशुद्धता की तंत्रशरणता’असा परिसंवादाचा विषय होता.त्या परिसंवादात डॉ.राऊत यांनी वाचलेला निबंध ‘कविता- रती’ दिवाळी अंक २००४ मध्ये प्रकाशित झाला होता. १६ पृष्ठांचा तो निबंध अभ्यासकांसाठी येथे उपलब्ध करून दिला आहे. |
गझल हा जसा कवितेचा सशक्‍त आकृतीबंध आहे तसाच तो गायनशैलीचा विशेषप्रकारही आहे. फारसीतून उर्दूत आणि त्यानंतर अनेक भारतीय भाषांमधे हा काव्यप्रकार आला.प्रत्येक भाषेत गझलने आपले स्वतंत्र राज्य निर्माण केले.आवडीने गझल ऐकणार्‍या चाहत्यांची संख्या जगात फार मोठी आहे.मराठी मुलुखालाही गझलने चांगलेच वेड लावले आहे.उर्दूच्या ख्यातनाम शायरांचे गझलसंग्रह आज देवनागरी लिपीत उपलब्ध आहेत. अशा गझलच्या कला आणि कौशल्यासंबंधी सबकुछ देण्याचा हा एक प्रयत्‍न.
१३ एप्रिल, २००८
गझलतंत्र
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
1 टिप्पणी:
Sir,
I am grateful for the wealth you've shared with readers & practitioners of Gazal. Please keep up the good work, best wishes !
Thanks again and best regards,
Satish Waghmare
(http://vachunbagha.wordpress.com)
टिप्पणी पोस्ट करा