आला कधी अचानक परतून जर तुका;
मारून ठार त्याला भजतील पादुका.
पाहून आरसा तू केलीस वर नजर;
अन लाजल्या अधाशी बागेतल्या चुका.
नाही तिला जराही जर खंत कोठली;
मग का असा स्वत:ला तू कोसतो फुका..?
ओले करून गेली आजन्म ती मला;
ढाळून एक अश्रू डोळ्यातला सुका.
मी बोललो जरा की आकाश फाटते;
येतो भुकंप जेव्हा मी राहतो मुका.
मो. ९७६६६९७६६७
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा