१. लाचार
जरी अर्ध्यात मी तेव्हा उठाया लागलो होतो;
तुझ्या बेचैन हाकांनी वळाया लागलो होतो.
कसा ना राहिला माझा गडे माझ्यावरी ताबा;
उगी ह्या मृगजळामागे पळाया लागलो होतो.
कुणाला शोधतो आहे मनाच्या गूढ अंधारी;
खुळे आभास छातीसी धराया लागलो होतो.
अरे हंगाम शोधाया निघाली पाखरे कोठे?
मला कळले न केव्हा मी वठाया लागलो होतो.
जरी आमंत्रणे देती तुझे ते लाघवी डोळे;
कशाला उंब-यापाशी अडाया लागलो होतो.
कसा लाचार मी झालो कळेना एवढा येथे;
जगाच्या हासण्यासाठी हसाया लागलो होतो.
२. व्यवहार
भरला सभोवताली बाजार माणसांचा;
वाटे नको नकोसा शेजार माणसांचा.
गर्दीच श्वापदांची झाली सभोवताली;
शोधून सापडेना आधार माणसांचा.
गेली रसातळाला केव्हाच लोकशाही;
तेजीत चाललेला व्यापार माणसांचा.
मोठेपणा असा की शृंगारती मढ्यांना;
करतो कुणी कशाला सत्कार माणसांचा.
बोलून गोड येथे होतात घाव पाठी;
हा कोणता कळेना व्यवहार माणसांचा.
३.चाफा
माणसांनी माणसांना टाळतांना पाहिले;
या इथे मी भावनांना जाळतांना पाहिले.
स्वागतासाठी इथे माझ्या कधी ते बोलले;
मागचा संदर्भ सारा गाळतांना पाहिले.
वाटते झाली विषारी येथली सारी हवा;
मोग-याचे झाड दारी वाळतांना पाहिले.
काळजापाशी असे तू ठेवले आहे मला;
डायरीचे पान जेव्हा चाळतांना पाहिले.
बोललो मृत्यूस मी आलास थोडा थांबना;
मी तुला केसात चाफा माळतांना पाहिले.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा