गझलकार

गझल हा जसा कवितेचा सशक्‍त आकृतीबंध आहे तसाच तो गायनशैलीचा विशेषप्रकारही आहे. फारसीतून उर्दूत आणि त्यानंतर अनेक भारतीय भाषांमधे हा काव्यप्रकार आला.प्रत्येक भाषेत गझलने आपले स्वतंत्र राज्य निर्माण केले.आवडीने गझल ऐकणार्‍या चाहत्यांची संख्या जगात फार मोठी आहे.मराठी मुलुखालाही गझलने चांगलेच वेड लावले आहे.उर्दूच्या ख्यातनाम शायरांचे गझलसंग्रह आज देवनागरी लिपीत उपलब्ध आहेत. अशा गझलच्या कला आणि कौशल्यासंबंधी सबकुछ देण्याचा हा एक प्रयत्‍न.

१८ मार्च, २००८

हातघाई

एकट्याची हातघाई चालली;
ही स्वतःसंगे लढाई चालली.

रे भिकाऱ्यांनो! लुटा ही देवळे;
देवतांची गाईगाई चालली.

बांधतो आहे बुटाचे बंध मी;
फाटक्या चपलेत आई चालली.

घेऊनी थैली रिकामी परतलो;
शेर ना माझी रुबाई चालली.

झाक वेड्या नाकडोळे आपले;
बंगल्यामध्ये मिठाई चालली.

वाचणारा एकही नाही मला;
चालली, वायाच शाई चालली.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा