१.मोहरा
यार माझा खरा;
लोचनीचा झरा.
ही जगाची तर्हा-
हा नको, तो बरा.
जीव वेडा-खुळा,
हावरा...कावरा.
घात करतो सदा;
देखणा चेहरा.
काय आयुष्य हे;
मखमली पिंजरा.
खेळ त्यांचा जुना;
मी नवा मोहरा.
२.वादळ
ब्रह्मांडाला वळसा घालत दिशात घुमते वादळ;
रोज मुखवटे,काया बदलत युगात असते वादळ.
या एकाकी जगण्याला हा जीव असला विटला;
नातलगांना अता पुकारत जगात फिरते वादळ.
निर्मळ,हसमुख माझी सजणी तशीच अवघड,कणखर;
नयनावरती नाजुक हरकत;उरात जपते वादळ.
मजबूत हव्या आपसातल्या विश्वासाच्या भिंती;
‘संशय’ असतो सदैव भटकत...घरात शिरते वादळ.
नकोस सखये रोज रोज तू चेहर्यास या सजवू;
नंदनवन हे जिथे, पानिपत क्षणात करते वादळ.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा