अमोल शिरसाट : दोन गझला

१.

उत्तर

पुरे तुझा हा रडवेला स्वर;

चल जगण्याशी दोन हात कर!

तुझे नि माझे जमणे नाही;

जा बाई तू मला माफ कर.

दुर्गंधी लपणार कोठवर?

जरी लावले उंची अत्तर.

मीही मित्रा ध्यास घेतला;

कितीक करशील माझा वापर?

रानफुले शिकतात उन्हातच;

कुठली शाळा? कुठले दप्तर?

आता असतील प्रश्नही माझे

हवे तसे मी देईन उत्तर.

२.

उदास,खाली मनास घेऊन फिरतो आम्ही

उदास,खाली मनास घेऊन फिरतो आम्ही;

माहीत नाही कोणासाठी झुरतो आम्ही.

लाट ऊसळते परीस्थितीची एकाएकी;

कसेबसे मग प्राणपणाने तरतो आम्ही.

दिवस आजचा अमुच्यासाठी खोटे नाणे;

रोज रुपेरी आठवणीना स्मरतो आम्ही.

साथ द्यावया कुणीच नसते असून सगळे;

कधी कधी मग असे एकटे उरतो आम्ही.

कळावयाच्या आत संपते सगळे काही;

सरणावरती संथ गतीने सरतो आम्ही.

ab.shirsat@gmail.com