७ ऑक्टोबर, २०११

अमोल शिरसाट : दोन गझला














१.




उत्तर




पुरे तुझा हा रडवेला स्वर;


चल जगण्याशी दोन हात कर!



तुझे नि माझे जमणे नाही;


जा बाई तू मला माफ कर.



दुर्गंधी लपणार कोठवर?


जरी लावले उंची अत्तर.



मीही मित्रा ध्यास घेतला;


कितीक करशील माझा वापर?



रानफुले शिकतात उन्हातच;


कुठली शाळा? कुठले दप्तर?



आता असतील प्रश्नही माझे


हवे तसे मी देईन उत्तर.



२.



उदास,खाली मनास घेऊन फिरतो आम्ही



उदास,खाली मनास घेऊन फिरतो आम्ही;


माहीत नाही कोणासाठी झुरतो आम्ही.



लाट ऊसळते परीस्थितीची एकाएकी;


कसेबसे मग प्राणपणाने तरतो आम्ही.



दिवस आजचा अमुच्यासाठी खोटे नाणे;


रोज रुपेरी आठवणीना स्मरतो आम्ही.



साथ द्यावया कुणीच नसते असून सगळे;


कधी कधी मग असे एकटे उरतो आम्ही.



कळावयाच्या आत संपते सगळे काही;


सरणावरती संथ गतीने सरतो आम्ही.



ab.shirsat@gmail.com

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: