१.
तळ
तळ मनाचा खोदतोय;
मीच मजला शोधतोय.
भोवती बहिरा जमाव;
मी किती झंकारतोय.
नाव त्याचे घेतलेस;
मज उखाणा हासतोय.
तू अता येऊ नकोस;
मी मला सांभाळतोय.
आज गझले घे मिठीत;
प्राण माझा भटकतोय!
२.
किती
किती जळू मी अंधार हा सरेना;
किती पळू मी संसार हा टळेना.
फुटून गेले निष्पाप आरसेही;
जगास माझे हासूच पाहवेना.
नभात त्या मी घेऊ कसा भरारी?
मिठीतला हा मज चंद्र सोडवेना.
तुझीच होती, आहे, असेल आशा;
नकोनकोसा मज तू नकार देना.
लिलाव केला माझ्याच आसवांचा;
दलाल सारे, माणूस आढळेना.
जगून घे तू हा दिवस आजचा रे;
मला उद्याचा धागाच सापडेना!
३.
कहाणी
दु:ख नाही घात केला मुखवट्यांनी;
ऐकली ना हाक माझी चेह-यांनी.
माणसाला राहण्याची सोय कोठे?
घाण केली जीवघेणी मंदिरांनी.
काय सांगू मी कहाणी जीवनाची?
तारले, सांभाळले मज वेदनांनी.
राजकारण कुरण झाले बारमाही;
लोकशाही फस्त केली गाढवांनी.
सूर्य अमुच्या एकतेचा उगवलेला;
चालते व्हावे जिहादी काजव्यांनी!
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा