आसवांना हासवाया जन्मलो मी;
दु:ख पोटी वागवाया जन्मलो मी.
फक्त अंधाराविना जेथे न काही;
त्या जगाला जागवाया जन्मलो मी.
टाळती जेथे घृणेने लोक ज्यांना;
त्यांस पोटाशी धराया जन्मलो मी.
गांजलेल्या जीवनाला अर्थ यावा;
याचसाठी देवराया जन्मलो मी.
वाटते पृथ्वी शिरी घ्यावी परंतु
पांगळी घेवून काया जन्मलो मी.
दु:ख एकाकी नसावे रे म्हणोनी,
प्राशुनी ते मोहराया जन्मलो मी!
- प्रल्हाद सोनेवाने
०७१८६-२४५३८६
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा